viernes, 5 de octubre de 2012

L

este é para ti, miña nena pequena Lambda Maiúscula.
por facerme recordar o que é ser feliz.

para ti unha morea de bicos e abrazos, de sopros de aire suave rosado
de sentimentos de máquinas oxidadas e vellas
e homes intoxicados polo aceite de colza e por ti,
pola droja
a tope de ciclos pim pam pim pam...

sopro de aire fresco con borralla vella, suave e rosado
cansado nun sofá, excitado nunha pelexa
Shoeshoegazing e noites de choiva e calor... calor...
manzanilla enfriando na miña mesa
e neuronas mortas polo alcojol
a tope de ciclos pim pam pim pam...

e nada máis, quérote nalgún matiz, Laliña salvaxe e feroz, por ser toda unha jata e unha loba e por moitas máis cousas

miércoles, 14 de marzo de 2012

(nunca encontraré el título adecuado a este poema)


Ansio un corazón de Napalm potente y violento
un carburante de amor para el corazón
Amor potente como un coche a queroseno
Queroseno de emociones ardiendo


¿Tiene alguien derecho a matar el amor?
¿Es el castigo que me merezco por haberlo matado yo tiempo atrás?
¿Quién apaga el amor rojo?
¿Quién congela el amor azul?
¿Quién es el amor?
¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?

¿Quién es el amor?



Yo soy el amor




Yo soy el amor




Yo soy el amor




Yo soy el amor...


El verdadero amor nunca muere realmente, ¿verdad Joe? Espero que no, Birmania nunca muere, siempre podrás venir de vacaciones a Birmania.

lunes, 12 de marzo de 2012

Syd & Alex (se marchan)

          Todavía me cuesta creer lo que les he hecho.
El otro día, borracho de nerviosismo y locura, cogí a Syd por el cuello y lo tumbé en mi cama, sí, violentamente y con seguridad le abrí la camisa y con un cristal de una bombilla rota le hice varios cortes en el abdomen, espero que no se olvide de ello. Mientras tanto, Alex miraba entre aterrorizada e incrédula la bella escena, Syd casi ni se inmutaba pero vi el dolor a través de sus ojos.


Cuando hube terminado ella le abrochó la camisa a Syd sin curarle los cortes, que no eran graves realmente. Luego se fueron de mi habitación: Syd, inexpresivo y con el rostro cubierto por el pelo; Alex, triste, me miró con una mezcla de melancolía y enfado, por último dejó asomar una pequeña sonrisa.

jueves, 1 de marzo de 2012

yynhbg

h hn fvhbylofr  ghhyjujh6f
hyyyyyyyyyyyyhyax<SDFGIKJ
ñlkjhgQWERTYUIPOImnbvc

parte do cunnilingus:
bbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbb
Fin da parte

 parte do "beso" esquimal:
tytyyyyy7y
Fin da parte

<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

Teenage Fanclub - Don't Look Back

Veo en la cabeza de Ego pensamientos horribles bañados en niebla.
Ego no quiere ser a la manera del no-Ego.
A veces pienso que al que llamo no-Ego es mi Ego real...


Bam Bam Bam


HeadShot!
Double Kill!
Multi Kill!
Mega Kill!
Ultra Kill!
Monster Kill!
Ludicrous Kill!
Holy Shit Kill!

miércoles, 29 de febrero de 2012

La Cueva 2

Buscan una belleza, ellos buscan una belleza inexistente.
No llores mi pequeña disonancia, para mí siempre serás más bella que todos los sonidos "bonitos". Ellos no se volverán a reír de ti porque no pueden entrar en La Cueva.

martes, 28 de febrero de 2012

La Cueva

Eres un gran amigo mío, eres una persona bonita y te gusta estar con gente agradable y cálida.
Luego te metes en mi cueva gélida, de la que no quiero salir. En esta cueva gélida encuentro el calor y me siento protegido de la gente bonita.

A Molatraina

É unha criatura terrorífica que debeu ser un ser humano normal nalgunha época, pero agora é un esqueleto andante de cor gris cunhas longas greñas formadas por cabelos ásperos, finos e en tons canosos. Tamén cabe resaltar a forma da súa cabeza (ou cranio), que posúe un queixo alongado.

Catro persoas son advertidas de que a Molatraina vai facerlles unha visita esta noite.
As catro persoas entran na casa onde van durmir, e no reflexo dunha porta acristalada ven a imaxe da Molatraina. Nin sequera miran a ver se está detrás deles porque están convencidos de que forón alucinacións, pois cando unha persoa está nun sitio escuro tende a ter medo incluso do que non ten medo, pero segue sabendo pensar con claridade.

As catro persoas van para as camas, don catro camas divididas en dous grupos de dúas camas pegadas, polo que parecen dúas camas grandes de matrimonio. Esa noite fai mal tempo, fai unha tormenta, e no medio dela, un lóstrego ilumina a ventá da habitación dos individuos (que xa durmen) e pódese apreciar a sombra da Molatraina aproximándose a ela. A Molatraina por fin deixa ver o seu horrible rostro mirando polá ventá cara o interior da habitación, un rostro inexpresivo que se mantén igual todo o tempo. Os seres que se atopan dentro do cuarto seguen durmindo tranquilamente.

A Molatraina segue coa mesma postura, mirando cara dentro da habitación sen moverse un milímetro, permanecendo así durante un tempo aproximado de cinco minutos e medio.

Cando a Molatraina por fin se decide a moverse, saca da nada unha especie de bola transparente e cristalina cun lixeiro fume gris no seu interior e tíraa dentro do cuarto rompendo a ventá. A xente esperta co escándalo e póñense alerta e berrando cousas do nerviosos que están. Da bola cristalina emana un fume que impide ver con nitidez pero ainda así unha das persoas consegue ver a silueta da Molatraina dentro desa especie de néboa. A Molatraina is in da' jaus

lunes, 27 de febrero de 2012

Poesía

(Acabada la lectura de Kill Yr Idols)


Ego cae por una esquina, una masa débil que se arrastra por el mundo de los espíritus. Ahora, un suspiro delicado y sensual.


Una resurección, una llama de vida. Entonces vuelvo a ti, a los motores potentes rugiendo, al clímax de la sensibilidad.


Kill Yr Idols. Comparte tu arte querido Carlos, déjame añadirle mi esencia, mi esencia y tus palabras juntas hacia el Edén. La nueva poesía que revoluciona el mundo, eso es...


Una descarga poética en tu poesía, eso es.

Kill Yr. Idols

Kill Yr. Idols es para mí una filosofía de poeta,
destruír la creación de mis influencias me enaltece.
¿Acaso Tzara o Carlos Negro me superan?
La respuesta es "El Fantástico Ralf".
Esta muestra de ingenio me realza como mejor poeta de la historia.
Compre mi poesía si es que le queda algo de criterio poético. Reproche la actitud del que no sepa apreciar mi arte. Sea una persona culta y civilizada. Lea estos versos de oro y diga: "¡Oh, con esto quiere expresar el dolor que siente por la pérdida de su perro!" Será usted un entendido de la materia.

martes, 14 de febrero de 2012

Mensaje privado por tuenti

Este es el deseo de ser un tú y no un ego
¡Protesto!
Silencio por favor
Deseo ser una escala mayor que desciende acompañada por terceras.
Esto es una presentación powerpoint
Este es el deseo de ser un tú y no un ego
Ahora silencio por favor


Y este componen texto vonosas las de sean que palabras
lo para. ayudado, Total me que habéis
otras por Devoradas personas seáis
Cosmos


es ego como un Claro, ignorante
es lo


Compren mi poesía, pues nunca más veré por aquí. Nunca más veré por aquí. Compren las botas de Ronaldinho (Romauldo)

Degeneración del exoesqueleto.

Ego es un organismo pluricelular
Degeneración equis del exoesqueleto ge es lo que necesito
Degeneración equis del exoesqueleto ge es mi plena decadencia y mi orgasmo poético
Degeneración equis del exoesqueleto ge es mi dosis diaria de chocolate en vena

domingo, 29 de enero de 2012

Náuseas, vómito, dolor de cabeza.

Hola, nací hombre, tengo el cromosoma Y.
Hola, nací hombre, no tengo sentimientos.
Hola, nací hombre, las veo como a un objeto sexual.

Pum, pum, pum Machacarlo en la cabeza Pum, pum, pum martillo condicionante.

Ave... Ave... respiraciones arrítmicas y entrecortadas

El sexo me produce náuseas, sobre todo cuando es entre un hombre y una mujer.
Quiero una humanidad ambigüa y asexual.

Sick Of Myself

Hola, he sido criado para no tener sentimientos.
Me gusta el orden y la ley, me siento honrado defendiendo a Madre Patria.
Me gustan las corridas de toros.
Hoy he llegado a casa borracho y le he pegado a mi mujer, no pienso que eso sea malo porque tenía motivos, ella salió de casa sin mi permiso ¿He hecho lo correcto?
Estoy enfermo de mí.
Cada noche juego una partida al solitario mientras bebo tequila.
Hola, soy un hombre honrado y ultraconservador, como debe ser, odio la rebeldía y el caos, por muy poco que sea, todo debe estar ordenado, debo estar a las ordenes del Duce.
Mi mujer debe de obedecerme ¿no? He visto como otro hombre le tocaba el hombro (claro, ella siempre está provocando). Cuando llegué a casa le metí tal somanta de ostias que no volverá a hacerlo. Mi violencia está justificada, ella no hizo lo correcto, pero yo soy un hombre recto y sin corazón, debo de imponer esas cosas. Uffffff me duele la barriga
(Soy un soldado Nazi y con orgullo vengo a pelear...)

sábado, 28 de enero de 2012

Arte

Unha vez atei un can a un pao.
O can
estiraba o pescozo
corría
tiraba da correa
mordía a rafia trenzada con rabia
ladraba e
ouveaba
escarbaba coas patas
ía afundindo a cada tirón un pouco máis
a corda
na súa carne
sangrábanlle as enxivas dos
cortes
da fina tanza
ía esmorecendo como un cruasán
somerxido en leite
os ollos amarelos, salivación constante
vai sol, morrerá de sede
chove, morrerá de frío
apenas se sostén xa nas patas
o fociño seco, as moscas
non teñen a consideración dos buitres
ás veces pedras
na testa e o cordón xa é parte
do seu ser, aforcar é o seu confort matinal
vólvese algo masoquista o can, non?
finalmente espasmos
parece que está soñando
como soñan os cans
correndo
a escuma da boca
pastosa
lama
contra o pó reseco do chan
respiración orgásmica
orgasmo de sufrimento
e finalmente
morreu de fame.

E agora é cando iso é arte.

Son arte por fin?


Karen

viernes, 27 de enero de 2012

Sentimiento 5

Silbidos de paz y armonía de banda sonora*

Soy un ser pésimo y violento, eso ya lo sé.
Soy un soldado Nazi, y con orgullo vengo a pelear.

Amo ver a mi Führer en lo alto de una colina, el placer de ser dominado.

Te odio, odio a las mujeres y a algo más
¿Esperas algo más? ¿Quieres algo de mí?
Espera en vano


Amo beber, me gusta emborracharme hasta caer por los suelos en un callejón estrecho.
Me gusta la sensación violenta de chocar mi puño derecho contra una cara.
Me gusta la sensación placentera de cortarme las venas del dorso de la mano izquierda, eso me hace sentir aceptado en esta sociedad y me doy cuenta de lo mucho que quiero al ser humano.


Soy un ser pésimo y violento, eso ya lo sé.
Soy un soldado Nazi y con orgullo vengo a pelear.

(mmmmmm oportunidad)

jueves, 12 de enero de 2012

Sentimento 4

Síntoo,
Síntoo
moito,
dóeme
moito,
malla
e
doe
ata
morrer.

Teño que vaciar a despensa, teño que comer... ou non debín tomar aquel café, ou teño que darlle unha patada ó cubo de basura ou petar cos cotenos nunha parede, ben forte.

Plac Plac Plac
Plac Plac Plac


Síntoo,
Síntoo
moito,
dóeme
moito,
malla
e
doe
ata
morrer.

A música pode anestesiar a dor, a música pode anestesiar o dor, a música sempre estivo ao meu lado, agora voulle facer a pelota á odiada música porque me convén, agora o ruído só pode empeorar as cousas. Só podo esperar a azul, podo intercalar vermello polo medio, teño que equilibralo si, igualalo, ordear a orde e maila desorde en xusta medida, ordea la medida en xusta e inxusta medida...

"...seguido
seguido
seguido
ata a fin"


Non teño que facer que fago, teño que facer e non facer ao mesmo tempo, teño que armonizar. Teño que non teño e non teño que teño; Non teño que ter que teño que non teño, agora todo esta malamente ben ou boamente mal.

Pinchazo no brazo, pinchazo no peito.
"A man esquerda, á esquerda do corpo..."
A man dereita, á esquerda tamen.


Odio a palabra bico, prefiro beso. Un beso é un beso, e un bico é unha palabra valeira. Un beso soa a beso, soa a unha cousa fluída; un bico soa a compacto e xordo, un bico podería significar o son que fas cando sintes o cruxir dunha cáscara de pipa na túa boca, un bico podería ser o son que fai a machada ó petar no leño.
 Se Méndez Ferrín é Méndez Ferrín, Joe Pontevedra é Joe Pontevedra.

E isto chámase tolería divagante da dor.


Síntoo,
Síntoo
moito,
dóeme
moito,
malla
e
doe
ata
morrer.

amor = amoramarenelucesesombras.


Bah Bah Bah Bah
Borralla...


Quérote

miércoles, 11 de enero de 2012

Poema del Tío Duro

"¿Qué es poesía? --dices mientras clavas
  en mi pupila tu pupila azul.
¿Qué es poesía? ¿Y tú me lo preguntas?
  Poesía... eres tú."
-Este poema no es tuyo, es de Bécquer...
-Que va, sí que es mío, lo acabo de componer.
-Y voy yo y me lo creo...
-A mí hasta que me enseñes el poema no me sirven tus palabras.
 
Días despues le enseña el poema en el libro Rimas y Leyendas.
 
-Bah, ¿en serio?   
-No te hagas el tonto que sé que lo has copiado, me tomas a mi por imbécil ahora...
-Oye cuidado con lo qué dices, ese poema que me acabas de enseñar o lo has amañado tú o es una casualidad que yo haya compuesto uno igual, porque te juro que no lo conocía.
-Bah, que te den...
-¿Pero tú de qué vas? ¿Me ha costado mucho hacerlo sabes? Y ahora ya vienes tú a joderme como siempre...
-Venga you se acabó la broma, déjalo.
-¿Cómo que se acabó? ¡Este poema es mío, y no me calientes que la tenemos!
-Que lo dejes ya pesado, serás gilipollas...
-¿Gilipollas? ¿Gilipollas? ¡Dímelo a la cara mamón!
-¡Se acabó tío me cago en Dios!  
 
Pum pum pum pum zas zas zas pla pla pla crunch crunch crunch gr ghrhg hr...
 
"¿Qué es un cadáver? -- dices
con los ojos en blanco antes de tu última respiración realizar.
¿Qué es un cadáver? ¿Y tú me lo preguntas?
¡¡¡EN CADÁVER TE CONVERTIRÁS!!!"

Le asesta una última patada en la sien y el señor rojo se muere.
    

Siglos de Oro de la Literatura Española

Con ratibrón
nin rata nin rato,
ratibrón
mata ó rato cabrón.

¿Qué, chaval? ¿Cómo te has quedao eh? Esto ni el Quevedo ni el Bécquer no compares por favor.

Me He Hecho Surrealista.

¡Mamá, mamá! ¡Me he hecho surrealista porque no sé rimar y soy un burrico!

Poema Experimental

Te equivocas, ya que subjetividad es que yo piense que el encerado es negro y tu que es verde, pero que a mi me gusten los Guns'n'Roses y a ti no es una falta de criterio musical por tu parte, así que vuelve cuando tengas la inteligencia suficiente para competir contra mi.

Fuck Yeah

Un Motor Potente, Plagio Inteligente, Rima Contundente/No me acuerdo del nombre

Todos los méritos al payaso rapero:

"El blues y el rock
son la misma cosa,
si abres una puerta
se cerrará la otra." 

Situación 2

Un hombre encuentra a una mujer (estereotipo) y le toca el brazo
Mujer decir:
-¡Ah! Por favor no me toques ahí que me duele.
Hombre contestar:
-Ah vale, perdona.

Situación 1

No sabes cuantas veces
he soñado con tu cuerpo
de semidiosa prehistórica
tu cara
tus cabellos

A mi me pierde el chocolate,
dáme más chocolate.

jueves, 5 de enero de 2012

Rimas de amor enfermo y psicópata para que se las cantes a tu novia y que quede impresionada y que te diga lo romántico que eres y toda esa cala, disfrútalas.

Guitarras distorsionadas como introducción

Nena... Nena... Nena...
Mira a tu amor
Yo era tu niño
Me has roto el corazón.

Mejor apártate de mí,
voy a por ti y tengo un fusil
Tengo un fusil
Tengo un fusil

Nena... Nena... Nena...
¿Qué es este dolor?
Apartado en un rincón
Con mis amigos Tequila y Ron

Sólo digo una cosa y es verdad,
una de estas balas te alcanzará
Te alcanzará
Te alcanzará

La gente siempre dice
que estoy fatal,
que no tengo remedio
que me paso el día en el bar

Solo digo una cosa y es verdad,
una de estas balas te alcanzará
Te alcanzará
Te alcanzará


Nena nena huye de mí
Nena nena huye de mí
NENAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

Gracias a The Dicks y a su canción Hate The Police, también a la versión de Mudhoney.

Timidez

O segredo está en que eu irei nun coche
mirando pola venta para ti, que irás cuns cascos
escoitando chunda chunda e balanceando a golová con ritmo.

Tic Tac
Cabézade-Metrónomo
Tic Tac
Cabézade-Metrónomo
Tic      Tac       Tic        Tac
       Tic                   Tac
TicTacTic        TicTacTic

Tac Tac Tic Tac Tic

Lágrima esgrima con artículo femenino singular.
Masculino y Femenino, la amistad infantil e inocente entre un niño y una niña.
Mañana se miraron d'otra manera, con perversas intenciones, ojos de lujuria, refiriéndome concretamente a niño y niña concretos. Nevermaindo, sigue y seguirá existiendo o no.


Tic Tac
Cabézade-Metrónomo
Tic Tac
Cabézade-Metrónomo
Tic Tac

martes, 3 de enero de 2012

F.B.I.

F.B.I. = Federación de Burros e Idiotas
¿Se esperaba usted un gran poema?
JÓDASE! MWAJAJAJAJAJAJAJAJAJAJA

Un Poema

-Entonces la gente es extraña, entonces no sé lo que es esto, no sé lo que es

"¿Qué es exactamente un sentimiento?"

¿Cómo podría yo percibir un sentimiento? ¿Se transmiten los sentimientos por el aire? ¿Cómo se manifiestan los sentimientos? ¿Cómo se diferencia el amor del odio?

-Quizás debas replanteártelo todo, Joe...
 ¿Ocurre algo más?

-Quizás el sudor de mis manos sea real, quizás no sea provocado por nada imaginario, quizás no esté absorvido por un pensamiento irracional.

-Es lo que te digo tío, replantéatelo.

-Será mejor, aunque no creo que sirva de mucho. Creo que esto es así y ya está.

-Hola chicos, ¿ocurre algo?

-Hablábamos de percepción, fundamentalmente.

-Ni yo haberlo explicado mejor podría.

-Sabéis lo que pienso de todo esto no? 

-Ya...

-Es una gilipollez, podemos quedarnos en Birmania.

-No para siempre.

-Claro, algún día moriremos.

-Sabéis bien a lo que me refiero, no radicalicéis el pensamiento por el momento, porque somos muy buenos amigos.


-El caso es que no se si el sudor de mis manos y el momentáneo absentismo mental de cierto momento concreto es causado por algo real o por una paranoia sin sentido. Si es real me decepciono, e independientemente de ser paranoia o no para mí es real, porque paranoia es verdad para el paranoico, entonces sí que me decepciono; luego tengo dos posibilidades, decepcionarme con la gente o decepcionarme conmigo, y no sé que hacer.

-Está claro que debiera importarte una mierda, de todas formas, decepciónate con la gente, pues ya sabes cómo es y no hace falta que te explique nada que no haya explicado ya, puesto que vivo en el aire y formo parte de ti dado al gran aprecio que me tienes, Joe.

-Por mi parte te digo que seguramente sea todo ilusión irracional paranoica, y en caso de ser algo real, debieras replantearte el pensamiento acerca de la gente, debieras absorver y analizar, dejar fluír todo como un gran río caudaloso, liberar tu maindo y mentalizarte de otra manera.

-Me gustaría jugar al póker con vosotros en este garaje oscuro y misterioso, para que por un momento todo fluya como ese gran río que dice Joe, y para sentirme un poco apartado como sé que le gusta a Joe. Mientras jugamos iré con el punto dos, es que siento una especie de escalofrío cada vez que un sujeto toma la yema de uno de sus dedos y luego impacta contra uno de mis brazos, ya que es lógico.

-No has descubierto América con esto.

-Qué decir, qué decir... cuando tus palabras impactan contra mí como balas de viejo revólver en el póster de la caravana de un hombre que vende armas de contrabando.

 -Cierto tipo de gritos resultan molestos, cierto tipo de gritos generan violencia y esas cosas, liberando masculinidad de ti quizás evites comportamientos de los que probablemente te arrepientas.

-Estoy totalmente de acuerdo.

-Tienes razón en parte.

AL ATAQUEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!